Arapça sanılan aslında İbranice olan isimlere bir bakalım:
Arapça sanılan aslında İbranice olan isimlere bir bakalım:
Gabriel: Cebrail
Michael: Mikail
David: Davud
İsaac: İshak
Mousa: Musa
Solomon: Süleyman
Eve: Havva
Adam: Adem
Abraham: İbrahim
Usain: Hüseyin
Elias: İlyas
Noah: Nuh
Jacop: Yakup
Jasmin: Yasemin
Josef: Yusuf
Aaron: Harun
Örnekleri çoğaltmak mümkündür. Çocuklarımıza Türkçe adlar versek ne iyi olur. Arapça-Ibranice veyahut diğer başka kültürlerin isimlerini koymanın ne anlamı olabilir. Araplar, ev temizliği yapan kızlara "Ayşe" derlermiş. Fatma “sütten kesilmiş” demekmiş. Hatice “Vaktinden önce doğmuş”, Zeynep “tombul” demekmiş.
Gonca, Yonca, Gül, Bilge, Irmak, Deniz, Doğa, Başak, Begüm, Burcu, Türkan, Türkü, Hatun, Işıl, Öykü, Sevim, Toprak, Ülkü, Aykız, Bengü vs. gibi öz Türkçe isimler çok güzel değil mi? Neden Arapça-Ibranice isimleri çocuklarımıza koymakta ısrar ediyoruz?
Örneğin Osman, Arapça bir ad ; "Yılan yavrusu" demekmiş, Türkçe Ataman'dır.
Öz Türkçe "Yiğit" gibi bir ad dururken, el kadar çocuğa yılan yavrusu adı konması akıl kârı mıdır?
Araplardan ayrı bir kültür geleneği olan Türk milleti içinde, hâlâ İslam dini ile Araplığı ayıramayanlara, şalvarı ve hurmayı dinin gereğinden sayanlara rastlamak mümkündür. Aslında bunlar, koyu Arap milliyetçiliğine hizmet ettiklerinin farkında bile değiller.
Bu yazılanlar bilmiyorduk diyenler içindir. Yoksa kimin hangi ismi vereceğine karışmak haddimiz değildir.
